Θα γίνει πόλεμος με την Τουρκία;

10:47 μ.μ. τουρκία

Ενδιαφέροντα στοιχεία φέρνει στη δημοσιότητα η φετινή έρευνα της Public Issue για τη στάση της ελληνικής κοινής γνώμης απέναντι στα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής σε μια περίοδο μάλιστα μειζόνων γεωπολιτικών εντάσεων και ανακατατάξεων στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, της Μέσης Ανατολής και των Βαλκανίων. Σημειώνεται πως η έρευνα διεξήχθη μέσα στον Απρίλιο. 

Η έρευνα «Η Ελλάδα και ο Κόσμος 2018» περιλαμβάνει τέσσερα βασικά μέρη που εστιάζουν σε θέματα ισχύς και άμυνας της χώρας, στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, στο Σκοπιανό και στο Κυπριακό. 

Στις δε απαντήσεις των πολιτών είναι έκδηλη η ανησυχία για ένα πιθανό θερμό επεισόδιο ή μια ένοπλη σύρραξη με την Τουρκία ενώ αξιοσημείωτη είναι η απογοήτευση που διατυπώνεται για το ΝΑΤΟ και τις χώρες που αποτελούν τους παραδοσιακούς μας συμμάχους ενώ πολύ υψηλά ποσοστά εμφανίζει η «ψήφος εμπιστοσύνης» στον στρατό. 

Σημειώνεται ως πως παρά την πολεμική που φαίνεται να υπάρχει στην ελληνική κοινωνία για το Σκοπιανό, η πΓΔΜ δεν αποτιμάται ως μια σοβαρή απειλή για τη χώρας. 

Σε ό,τι αφορά τις σχέσεις με την Τουρκία ένα 44% των πολιτών φαίνεται πως θεωρεί πιθανή την διεξαγωγη ενός ελληνοτουρκικού πολέμου τα επόμενα χρόνια, πιστεύοντας μάλιστα πως νικητής αυτού θα είναι η Ελλάδα σε ποσοστό 42%. Οι πολίτες ξεκάθαρα (82%) δηλώνουν πως οι σχέσεις με την Τουρκία έχουν χειροτερέψει και βασικό πρόβλημα- όπως απαντούν- αποτελεί η αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας (74%) ενώ εκτιμούν πως οι χειρισμοί της κυβέρνησης στο θέμα είναι λανθασμένοι (54%)

Read More

Action against Paris Hilton visit to occupied Cyprus

12:19 π.μ. Lyfestyle

Turkey intervened in Cyprus on July 20, 1974 since then the northen part of Cyprus is ruled under the Turkish army. The Hotel that Paris Hilton plans to visit is stolen. Legal action against Paris Hilton is expected by the land owners.

If you agree please visit Hilton Paris Facebook Page on Facebook and write your comments to her wall.:
https://www.facebook.com/ParisHilton

Paris Hilton’s European tour this summer will include an appearance in Turkish-occupied Cyprus. The TV personality and socialite, whose great grandfather founded the Hilton Hotels will make an appearance at the Limak Cyprus Delux Hotel in occupied Famagusta.


The hotel has already made a special announcement for the event which will take place on July 28. In the past, celebrities who intended to visit the occupied areas refrained from doing so after strong protests from Greek Cypriots.

The visit you are planning on Turkish-occupied areas of Cyprus is illegal!

The status in the North Cyprus is illegal and is not recognized by the European Union and by any state around the world!!! Please cancel the visit you are planninh!!!! If you want to visit Cyprus, do it legally and visit places and hotels in the free areas of Cyprus Mrs. Hilton.

If you agree please visit Hilton Paris Facebook Page on Facebook and write your comments to her wall.:
https://www.facebook.com/ParisHilton

Read More

Έτσι καταριόνταν ιστορικά οι άνθρωποι τους ομοίους τους

1:11 π.μ. Ιστορία

Είτε μιλάμε για κοινωνικά οργανωμένη τιμωρία είτε για περιστατικά αυτοδικίας, η δικαιολογημένη εκδίκηση είναι τόσο παλιά όσο και ο ανθρώπινος πολιτισμός.

Τι γίνεται όμως όταν ο στόχος του μένους σου παραμένει στο απυρόβλητο της δικαιοσύνης και δεν τον αγγίζουν οι νόμοι των ανθρώπων;

Απευθύνεσαι στο υπερφυσικό, σε θεούς και δαίμονες δηλαδή, και ξενοιάζεις!

Διαφορετικοί πολιτισμοί ανέπτυξαν λοιπόν πνευματικές και θρησκευτικές εκδοχές της κατάρας για να σπείρουν όλεθρο σε όσους τους είχαν βλάψει…

Οι ρωμαϊκές πλάκες της κατάρας

Στη ρωμαιοκρατούμενη Βρετανία ήταν πολύ εύκολο να καταραστείς κάποιον, καθώς το μόνο που χρειαζόσουν ήταν λίγος μόλυβδος (ή αν δεν είχες, το ξύλο και η πέτρα έκαναν μια χαρά τη δουλειά) και κάτι να γράψεις πάνω του. Οι προσωπικές πλάκες εκδίκησης σκαρώνονταν έτσι πανεύκολα και στρέφονταν κατά δικαίων και αδίκων.

Αφού έγραφες προς ποιον στρεφόταν η μανία σου, ανέλυες κατόπιν διεξοδικά τι θα ήθελες να πάθει ο δράστης. Για κάποιον που είχε κλέψει, για παράδειγμα, ένα δαχτυλίδι, η επιγραφή τον καταριόταν να χάσει όλο του το αίμα, την ίδια στιγμή που ήθελε τα μάτια του, τα μέλη αλλά και τα σπλάχνα του να φαγωθούν!

Όταν ολοκληρωνόταν η γραφή της κατάρας, έπρεπε τώρα να τη θάψεις σε μέρος που θα την έβρισκε η θεότητα της αρεσκείας σου, συνήθως σε κάποια κρήνη ή ιερό αφιερωμένο στο κέλτικο ή ρωμαϊκό πάνθεο. Μέσα στο ιερό των ρωμαϊκών λουτρών στο Μπαθ της Αγγλίας έχουν ανασυρθεί 130 πινακίδες γεμάτες από κατάρες…

Οι αιγυπτιακές κατάρες

Οι κατάρες που συνοδεύουν τις αιγυπτιακές μούμιες είναι γνωστές σε όλους, αν και αυτές φαίνεται να ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας. Ένας λαός ωστόσο που χρησιμοποιούσε ευρύτατα την κατάρα στην καθημερινότητά του, όλο και κάτι θα γνώριζε για την επίκληση του υπερφυσικού κακού!

Οι κατάρες είχαν βέβαια εδώ άλλη χρήση: οι Αιγύπτιοι πίστευαν ότι το σώμα του νεκρού ήταν ιδιαίτερα σημαντικό για το πνεύμα του και αν το άφηνες να αποσυντεθεί, τότε το πνεύμα κινδύνευε να πεθάνει. Κι έτσι οι κατάρες που συνόδευαν τη σύληση των τάφων και τις μούμιες ήταν κυρίως μέσο προστασίας για την αιώνια ζωή του πνεύματος.

Οι αιγυπτιακές κατάρες γράφονταν συνήθως στους προθαλάμους των ταφικών μνημείων, ώστε να αποτρέψουν τους τυμβωρύχους από τη διατάραξη της αιώνιας μακαριότητας του νεκρού. Τι θα συνέβαινε λοιπόν στον τυμβωρύχο;

Τα πάντα, από το να σταματήσει ακαριαία η καρδιά του και να περάσει το βιος του στον χειρότερο εχθρό του μέχρι και να εξαφανιστεί μαγικά από προσώπου γης. Γι’ αυτό και η διαβόητη επιγραφή στον τάφο του Τουταγχαμών κατατρόμαξε τους αρχαιολόγους: «Ο Θάνατος θα έρθει με τα γοργά φτερά του σε αυτόν που θα ενοχλήσει την ειρήνη του βασιλιά».

Αν η σωρεία των τραγικών περιστατικών στις ζωές των αρχαιολόγων που άνοιξαν τον τάφο του φαραώ ήταν αποτέλεσμα της κατάρας ή απλή σύμπτωση, ας αποφασίσει ο καθείς κατά συνείδηση. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι τους είχαν μια φορά προειδοποιήσει…

Τα καθολικά αναθέματα

Τα περιβόητα καθολικά αναθέματα δεν ήταν τίποτα άλλο από απλοί αφορισμοί, αν και κανείς στα χρόνια της δόξας του δεν θα ήθελε να υποστεί αφορισμό. Πέρα από τον όλεθρο στη ζωή του πιστού (ή του μη πιστού, αφού εκεί στρέφονταν συνήθως οι καθολικοί αφορισμοί, στους πιστούς άλλων χριστιανικών δογμάτων), ο αφορισμός συνοδευόταν με βαρύτατες κατάρες, με υπογραφές ανώτατων κληρικών ή ακόμα και του ίδιου του Ποντίφικα.

Σε παπική βούλα, για παράδειγμα, που καταδίκαζε όσους θα έκαναν τις καλόγριες να παραστρατήσουν από τον δρόμο του θεού, η κατάρα θα συνόδευε τον εκμαυλιστή σε σπίτι και δουλειά, στην πόλη και την ύπαιθρο, στον ύπνο και τον ξύπνιο, στο φαΐ και το ποτό, όρθιο ή καθιστό. Και βέβαια «καταραμένη να είναι η σάρκα του, τα κόκαλά του και από το πέλμα των ποδιών του μέχρι και την κορυφή του κεφαλιού του να μην έχει πουθενά υγεία»…

Οι μυστηριώδεις μεσαιωνικές επιγραφές στις εκκλησίες

Το τελευταίο μέρος που θα περίμενε κανείς να βρει μια κατάρα είναι μέσα σε ναούς, αν και στον Μεσαίωνα αυτό δεν ήταν καν πρόβλημα.

Πολλές μυστηριώδεις αναπαραστάσεις και κωδικοποιημένες επιγραφές έχουν εντοπιστεί σε καθεδρικούς ναούς ευρωπαϊκών πόλεων από τα μεσαιωνικά χρόνια που πέρα από επικλήσεις και προσευχές στη Θεία Χάρη, περιλάμβαναν και σκοτεινές κατάρες!

Ο Καθεδρικός του Νόργουιτς της Αγγλίας είναι γεμάτος από επιγραφές γραμμένες ανάποδα ή με άλλη κρυπτογράφηση, που όταν τελικά τις διάβασαν οι ερευνητές βρήκαν κατάρες και πάλι κατάρες.

Στον Μεσαίωνα ήταν δημοφιλής η τακτική να αντιστρέφεις τη γραφή για να εννοείς τα ακριβώς αντίθετα από αυτά που λες. Κι έτσι ονόματα οικογενειών γραμμένα ανάποδα σήμαινε απλά-απλά να τις βρει το κακό. Όταν μάλιστα δίπλα από το όνομα φιγούραρε και κάποιο σύμβολο, το φεγγάρι συνήθως, τότε η κατάρα ήταν ακόμα πιο βαριά. Γιατί όμως τις έγραφαν στους ναούς του Θεού; Μα για να είναι ευκολότερο να πιάσει μέσα ακριβώς στο σπίτι του Θεού!

Την ίδια στιγμή, μεσαιωνικές κατάρες κυκλοφορούσαν αβέρτα και για τους κλέφτες βιβλίων. Στα χρόνια πριν από την ανακάλυψη της τυπογραφίας, τα βιβλία ήταν σπάνια και πολύτιμα και κανείς δεν ήθελε να τα χάσει, γι’ αυτό και τα προστάτευε με κατάρες.

Η κατάρα γραφόταν εδώ από τον λόγιο συντάκτη του πονήματος (ή τον αντιγραφέα) και χαρασσόταν στον κολοφώνα του βιβλίου (στην πρώτη ή την τελευταία εσωτερική σελίδα δηλαδή με τα στοιχεία του βιβλίου).

Ελευθερία μεγάλη υπήρχε για ποιον Θεό θα επικαλούνταν ο γραφέας να εφαρμόσει την κατάρα αλλά και τι θα περιλάμβανε αυτή, με την αχαλίνωτη φαντασία των συγγραφέων να γεννά πρωτόγνωρες κατάρες: από τις αιώνιες φλόγες της Κολάσεως που θα τύλιγαν το σώμα του κλέφτη μέχρι και αρρώστια και πόνο στον ίδιο και όλο του το σόι…

Ιαπωνικές κατάρες

Το όνομα της γνωστότερης και παραδοσιακότερης ιαπωνικής κατάρας μεταφράζεται κάπως σαν «Επίσκεψη στον Ναό κατά την Ώρα του Οξ». Η «Ώρα του Οξ» είναι η περίοδος μεταξύ 1:00-3:00 π.μ., οι πρώτες πρωινές ώρες δηλαδή. Για να εκτελεστεί η κατάρα, έπρεπε ο άνθρωπος να φτιάξει ένα αχυρένιο ομοίωμα του θύματος που να περιέχει ωστόσο κάτι δικό του (όπως τρίχες ή αίμα).

Όταν είχε στα χέρια του τα απαραίτητα, έπρεπε να τρυπώσει σε ναό και να προσαρμόσει το ομοίωμα στο ιερό δέντρο που βρίσκεται στο εσωτερικό του, που είναι το σπίτι των πνευμάτων.

Μόλις καρφωνόταν το ομοίωμα στο δέντρο, η κατάρα ήταν πια έτοιμη να λειτουργήσει.

Όφειλες πάντως υποχρεωτικά να κάνεις τη δουλειά κατά την Ώρα του Οξ, την περίοδο δηλαδή που κυκλοφορούν ελεύθερα τα κακά πνεύματα, και σε κάθε περίπτωση με τη δέουσα μυστικότητα, αφού αν γινόσουν αντιληπτός, τότε η κατάρα θα έπεφτε πάνω σου…

Τμήμα ειδήσεων pronews.gr

Read More

Το στρες παραμονεύει παντού - 17 λόγοι που προσθέτουν επιπλέον άγχος στην καθημερινότητα (λίστα)

2:11 π.μ.

ερινότητα (λίστα)

11:45

28/03/2015

4

11

 

0

 

0

Google +

0

 

Τα οικονομικά προβλήματα και η δουλειά είναι βασικές «πηγές» άγχους που όλοι τις γνωρίζουν. Το στρες όμως παραμονεύει... παντού.
Υπάρχουν κι άλλοι λόγοι που μπορεί να βιώσει κανείς άγχος στην καθημερινότητά του, είτε μέσα στο σπίτι- το έτερον ήμισυ, οι δουλειές του νοικοκυριού ή ακόμη και το κατοικίδιο- είτε για άλλες συνήθεις καταστάσεις. Το TIME παρουσίασε 17 τέτοιες απρόσμενες πηγές άγχους.
Το έτερον ήμισυ
Ακόμη και σε μία ευτυχισμένη σχέση, ο ένας έχει την τάση να κάνει κάτι που σπάει τα... νεύρα του άλλου. Στην αρχή είναι σχεδόν ανόητες συνήθειες, όπως το σε ποιο σημείο πιέζει κανείς το σωληνάριο της οδοντόκρεμας, αλλά όσο σοβαρεύει η σχέση οι διαφωνίες αφορούν τα παιδιά ή τα οικονομικά θέματα.
Οι καθημερινές ενοχλήσεις
Μικρά πράγματα όπως ένας αγενής ταμείας στο σούπερ μάρκετ, ή τα 20' που απαιτούνται για να βρεθεί θέση για παρκάρισμα.
Το άγχος των άλλων
Το άγχος είναι «μεταδοτικό» σύμφωνα με γερμανική έρευνα που έγινε πέρυσι.
Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Ερευνα του Pew έδειξε ότι όσο περισσότερο ενημερώνεται κανείς για τις πιεστικές καταστάσεις στη ζωή των φίλων του, τόσο περισσότερο άγχος προσθέτει στη ζωή του.
Η απόσπαση της προσοχής
Μπορεί να είναι κάτι καλό, για να βγάλει κανείς από το μυαλό του για λίγο μία δύσκολη κατάσταση ή απόφαση. Αλλά λειτουργεί και αντίστροφα. Οταν κάποιος σκέφτεται έντονα κάτι άλλο, δεν μπορεί να απολαύσει ό,τι συμβαίνει τριγύρω του και αυτό μπορεί να εντείνει το στρες.
Η παιδική ηλικία
Τραυματικά γεγονότα από την εποχή που ήταν κάποιος παιδί εξακολουθούν να επηρεάζουν τα επίπεδα του στρες και στην ενήλικη ζωή του.
Το τσάι και η σοκολάτα
Η καφεΐνη επιδεινώνει το άγχος.
Οι προσδοκίες σας
Οταν τα πράγματα δεν εξελίσσονται όπως τα έχει σχεδιάσει κάποιος, τότε είναι πολύ πιθανό να αναστατωθεί αλλά και να αγχωθεί περισσότερο.
Η αντίδρασή σας στο στρες
Οποιος αντιμετωπίζει το στρες δουλεύοντας ατελείωτες ώρες και τρώγοντας πρόχειρο φαγητό, απλά κάνει χειρότερη την κατάσταση.
Οι πολλαπλές δραστηριότητες
Ερευνα του 2012 έδειξε ότι όσοι απαντούν σε email όλη την ημέρα, ενώ ταυτόχρονα συνεχίζουν τη δουλειά τους, έχουν αυξημένο καρδιακό ρυθμό, σε σύγκριση με εκείνους που το κάνουν μόνο σε μία συγκεκριμένη στιγμή.
Το αγαπημένο σας άθλημα
Το σώμα δεν ξεχωρίζει το «κακό» στρες, από τις καταστάσεις και της ζωής, από το «καλό» που προκαλεί η αγωνία για τη νίκη της ομάδας που υποστηρίζει κάποιος.
Οι ψηφιακές συσκευές
Η χρήση του υπολογιστή λίγο πριν πέσει κάποιος στο κρεβάτι προκαλεί διαταραχές στον ύπνο.
Η καλή υγεία
Δεν μπορεί να συγκριθεί βέβαια με περιπτώσεις που κάποιος αντιμετωπίζει μία χρόνια ασθένεια ή ακούει άσχημα νέα από το γιατρό, αλλά ακόμη και εκείνοι που βρίσκονται στην καλύτερη φόρμα της ζωής τους ανησυχούν για το σώμα τους, τη δίαιτα και τη φυσική τους κατάσταση.
Οι δουλειές του σπιτιού
Εκείνοι που νιώθουν αδικημένοι γιατί είναι αναγκασμένοι να φροντίζουν μόνοι τους το νοικοκυριό μπορούν να νιώσουν άγχος ακόμη και διπλώνοντας τα ρούχα.
Η αβεβαιότητα
Οποιαδήποτε αμφιβολία που βασανίζει κάποιον μπορεί να αυξήσει το επίπεδο του άγχους που βιώνει σε καθημερινό επίπεδο.
Το κατοικίδιο
Είναι μία επιπλέον ευθύνη, κάτι που σημαίνει επιπλέον πίεση.
Η εκπαίδευση
Σύμφωνα με έρευνα του 2014, οι άνθρωποι με υψηλή εκπαίδευση είναι πιο πιθανό να βιώσουν άγχος εξαιτίας της πίεσης της δουλειάς, πολλές όλες εργασίας αλλά και τη δυσκολία να ισορροπήσουν την καριέρα με την προσωπική ζωή.

Read More

Αυτοί είναι οι 10 λόγοι για να μην πιστέψουμε ότι ο άνθρωπος πήγε στο φεγγάρι (εικόνες)

1:53 π.μ.

Μια θεωρία συνωμοσίας, που έρχεται και επανέρχεται. Πατήσαμε στο φεγγάρι τελικά ή μήπως πρόκειται για μια καλοσκηνοθετημένη παράσταση. Η ιστορία κατέγραψε ότι ο άνθρωπος πάτησε στο φεγγάρι στις 21 Ιουλίου του 1969.
Η αποστολή Απόλλων 11 ήταν μέρος του Προγράμματος Απόλλων της NASA, που τελικό του στόχο είχε την προσεδάφιση ανθρώπων στη Σελήνη. Όπερ και εγένετο όπως μετέδωσαν τα ΜΜΕ της εποχής.
Η ιστορική καταγραφή:
Η αποστολή εκτοξεύτηκε από το Διαστημικό Κέντρο Κένεντι στις 16 Ιουλίου 1969, στις 13:32 UTC με έναν πύραυλο Κρόνος V και τριμελές πλήρωμα αποτελούμενο από τους Νηλ Άρμστρονγκ, Μπαζ Όλντριν και Μάϊκλ Κόλλινς. Λίγο αργότερα μπήκε σε πορεία προς τη Σελήνη και μετά από ένα ταξίδι τριών ημερών τέθηκε σε τροχιά γύρω από το δορυφόρο της Γης.
Μετά από μερικές περιφορές γύρω από τη Σελήνη προκειμένου να εντοπιστεί κατάλληλο μέρος για την προσελήνωση, οι Όλντριν και Άρμστρονγκ μπήκαν στη σεληνάκατο Eagle (Αετός) και αποχωρίστηκαν από το όχημα διακυβέρνησης Columbia στο οποίο παρέμεινε ο τρίτος αστροναύτης, Μάικλ Κόλλινς.
Η κάθοδος της σεληνακάτου, που κράτησε περίπου 12 λεπτά, δυσκόλεψε λόγω προβλημάτων στον υπολογιστή του σκάφους, αλλά και όταν διαπιστώθηκε ότι η τοποθεσία που είχε επιλεγεί δεν ήταν αρκετά ομαλή. Έτσι ο Άρμστρονγκ ανέλαβε το χειροκίνητο έλεγχο της πτήσης, επιλέγοντας επί τόπου άλλο σημείο προσελήνωσης.
Τελικά ο Αετός προσεληνώθηκε στη Θάλασσα της Ηρεμίας, στις 20:17 UTC της 20ης Ιουλίου. Τα πρώτα λόγια που μεταδόθηκαν από την επιφάνεια της Σελήνης ήταν Houston, Tranquility Base here. The Eagle has landed.
Ακολούθησαν προετοιμασίες για την έξοδο από το σκάφος, που κράτησαν περίπου έξι ώρες. Στις 2:56 UTC της 21ης Ιουλίου, ο Νηλ Άρμστρονγκ έγινε ο πρώτος άνθρωπος που πάτησε στην επιφάνεια ενός ουράνιου σώματος, λέγοντας τα διάσημα πλέον λόγια That's one small step for (a) man, one giant leap for mankind (Ένα μικρό βήμα για έναν άνθρωπο, ένα γιγαντιαίο άλμα για την ανθρωπότητα), που είχε από πριν προετοιμάσει για την περίσταση.
Τα πρώτα βήματα στη Σελήνη μεταδόθηκαν ζωντανά στη Γη, μέσω μιας κάμερας που υπήρχε στο εξωτερικό της σεληνακάτου, και υπολογίζεται ότι τα παρακολούθησαν 500-700 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο.
Τον Άρμστρονγκ ακολούθησε ο Όλντριν, και οι δυο τους έμειναν στην επιφάνεια της Σελήνης περίπου δυόμισι ώρες, στήνοντας ιστό με την αμερικανική σημαία, παίρνοντας περίπου είκοσι κιλά δειγμάτων εδάφους, βράχων και σκόνης και τοποθετώντας εξοπλισμό για επιστημονικά πειράματα (ένα σεισμογράφο και έναν ανακλαστήρα λέϊζερ για τη μέτρηση της απόστασης της Σελήνης από τη Γη).
Μετά από μερικές ώρες ξεκούρασης για τους αστροναύτες, το τμήμα ανόδου της σεληνακάτου άφησε την επιφάνεια της Σελήνης και συναντήθηκε σε τροχιά με το όχημα διακυβέρνησης, στο οποίο πέρασαν οι δύο. Κατόπιν η σεληνάκατος αποσυνδέθηκε (θα παρέμενε σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη για μερικούς μήνες πριν συντριβεί στην επιφάνειά της) και οι τρεις αστροναύτες ξεκίνησαν το τριήμερο ταξίδι της επιστροφής τους.
Στην επιφάνεια της Σελήνης, εκτός από την αμερικανική σημαία και τα πειράματα, έμεινε και μια αναμνηστική πλάκα (στο τμήμα καθόδου της σεληνακάτου) με την επιγραφή Here Men From The Planet Earth First Set Foot Upon the Moon, July 1969 A.D. We Came in Peace For All Mankind (Εδώ Άνθρωποι Από Τον Πλανήτη Γη Πάτησαν Πρώτη Φορά στη Σελήνη, Ιούλιος 1969 Μ.Χ. Ήρθαμε εν Ειρήνη Για Όλη την Ανθρωπότητα), μια απεικόνιση της Γης και τις υπογραφές των τριών αστροναυτών και του Αμερικανού προέδρου Ρίτσαρντ Νίξον.
Οι αστροναύτες του Απόλλων 11 προσθαλασσώθηκαν στον Ειρηνικό Ωκεανό, κοντά στη νήσο Ουέηκ, στις 24 Ιουλίου 1969.
Η προσελήνωση του ανθρώπου όμως έδωσε τροφή για ποικίλες θεωρίες συνωμοσίας ενώ πολλοί ήταν αυτοί που από την πρώτη στιγμή αμφισβήτησαν την ιστορικότητα του γεγονότος.
Η υπόθεση αμφισβήτησης αποτυπώθηκε και στο Χόλιγουντ με την ταινία Capricom 1 το 1978. Θέμα αυτής της ταινίας ήταν η διαστημική αποστολή για την προσελήνωση. Στην ταινία η απογείωση έγινε κανονικά αλλά η προσγείωση έγινε όχι στη σελήνη αλλά στη Νεβάδα, σε ένα στούντιο όπου και κινηματογραφήθηκε η υποτιθέμενη και διαφημιζόμενη προσελήνωση.
Το Φεβρουάριο του 2000 ξεκίνησε ένα νέος κύκλος συζητήσεων και αντιπαραθέσεων μετά την προβολή ενός ωριαίου ντοκιμαντέρ από το αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο Fox TV με τίτλο: "Θεωρίες συνομωσίας: Προσεδαφιστήκαμε στο φεγγάρι;"
Το συγκεκριμένο δίκτυο προέβαλλε τη σειρά "The X-Files" και τη συγκεκριμένη εκπομπή παρουσίασε ο ηθοποιός Μιτς Πιλέτζι, ο γνωστός A. D. Walter Skinner των X-Files. Σ’ αυτή την εκπομπή παρουσιάστηκαν χαρακτηριστικές συνεντεύξεις ανθρώπων που πιστεύουν ότι οι αποστολές ¨Απόλλων¨ της δεκαετίας ’60 κι ’70 δεν ήταν τίποτα άλλο παρά μία μεγάλη κρατική φάρσα της Αμερικανικής Εταιρίας Διαστήματος και Αεροναυτικής (NASA) .
Το listverse κατέγραψε τα 10 βασικότερα επιχειρήματα εκείνων που αμφισβητούν την επιτυχία του τότε εγχειρήματος της NASA.
1. Η σημαία που κυματίζει

Όταν οι αστροναύτες έστησαν την αμερικανική σημαία, αυτή φαίνεται να κυματίζει, πράγμα αδύνατο, αφού στο φεγγάρι δεν υπάρχει άνεμος.
Η εξήγηση της NASA: η σημαία συγκρατείται ανοικτή από μια οριζόντια ράβδο και απλούστατα κινείται, όταν οι αστροναύτες την ξετυλίγουν και καθώς το κάθετο κοντάρι της στερεώνεται στο έδαφος. Το κοντάρι είναι πολύ ελαφρύ, από εύκαμπτο αλουμίνιο, και έτσι συνεχίζει να δονείται ακόμα και μετά την απομάκρυνση των αστροναυτών, δίνοντας την ψευδαίσθηση ότι κυματίζει στον (ανύπαρκτο) αέρα.
2. Ο κρατήρας που απουσιάζει

Σε όλες τις εικόνες της προσελήνωσης αλλά και στο βίντεο, ένας κρατήρας λείπει κάτω από τη σεληνάκατο που ζύγιζε 17 τόνους. Πρόκειται για τον κρατήρα εκείνον που θα έπρεπε να σχηματίσει η σεληνάκατος με την κάθοδο της.
Η NASA απάντησε πως το έδαφος της σελήνης είναι πολύ πιο σκληρό και η επιφάνεια στην οποία πραγματοποιήθηκε η κάθοδος ήταν βραχώδης με αποτέλεσμα να μην μείνουν εμφανή σημάδια της επιχείρησης στο σημείο αυτό.
3. Οι πολλαπλές πηγές φωτός
Οι σκιές που υπάρχουν στις φωτογραφίες δεν είναι εντελώς σκοτεινές όπως θα έπρεπε να είναι μιας και η μοναδική πηγή φωτός είναι ο Ήλιος.
Η εξήγηση της NASA:
Στη σελήνη λοιπόν δεν είναι ο ήλιος η μόνη πηγή φωτός αλλά και η ίδια η σελήνη που αντανακλά το φως του ήλιου. Αυτός είναι  ο λόγος που οι σκιές δεν είναι εντελώς σκοτεινές.
4. Η επικίνδυνη ακτινοβολία από τη "ζώνη Βαν Άλεν"
Οι αστροναύτες δεν θα μπορούσαν να επιβιώσουν σε ένα τέτοιο ταξίδι λόγω της έκθεσής τους στην επικίνδυνη ακτινοβολία από τη "ζώνη Βαν Άλεν".
Η NASA ισχυρίζεται ότι ο σύντομος χρόνος που χρειάστηκε για να διασχίσει το "Απόλλων 11" τη ζώνη Βαν Άλεν, σε συνδυασμό με την προστασία που προσέφερε το διαστημόπλοιο, σημαίνει ότι η έκθεση των αστροναυτών στην ακτινοβολία ήταν πολύ μικρή.

Οι ζώνες Βαν Άλεν αποτελούνται από σωματίδια με μεγάλο ηλεκτρικό φορτίο που φέρονται να παγιδεύτηκαν από το γήινο μαγνητικό πεδίο. Η κάθε ζώνη απ΄ αυτές έχει το σχήμα ενός πελώριου δακτυλιδιού και που η μία βρίσκεται στο εσωτερικό της άλλης. Το δε ισχυρότερο τμήμα της εσωτερικής ζώνης βρίσκεται γύρω στα 3.200 χλμ. από το έδαφος. Η προέλευσή της πιθανολογείται ότι οφείλεται στην ακτινοβολιακή ή ακτιενεργό δράση του Ήλιου, ενώ η ύπαρξη της εξωτερικής ζώνης κρίνεται πως έχει ηλιακή και κοσμική καταγωγή. Η ισχυρότερη περιοχή της δεύτερης βρίσκεται γύρω στα 16.000 χλμ. πάνω από τον Ισημερινό της Γης.
5. Το άγνωστο αντικείμενο

Μετά την δημοσίευση των πρώτων φωτογραφιών πολλοί παρατήρησαν ένα παράδοξο αντικείμενο να αντανακλάται στο σκάφανδρο του αστροναύτη. Οι υποστηρικτές της θεωρίας του ότι δεν πατήσαμε ποτέ στο φεγγάρι, λένε πως εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα "σποτάκι" που χρησιμοποιείται στα τηλεοπτικά και κινηματογραφικά στούντιο.
Η NASA επικαλείται την τότε τεχνολογία ανακοινώνοντας πως πρόκειται για οφθαλμαπάτη λόγω της κακής ποιότητας της φωτογραφίας.
6. Η βόλτα σε slow motion
Αν κανείς παίξει γρήγορα το φιλμ του περιπάτου των αστροναυτών, φαίνεται σαν να έχει τραβηχτεί στη Γη και μετά παίχτηκε σε αργή ταχύτητα κατά την "επίσημη" μετάδοση του.
Η NASA διαψεύδει τα παραπάνω λέγοντας πως το βίντεο δεν υπέστη επεξεργασία slow motion αλλά ήταν έτσι εξ αρχής.
7. Πού είναι τ' αστέρια;

Δεν διακρινόταν, κατά την προσελήνωση και τις βόλτες των αστροναυτών, καμία πληθώρα λαμπών άστρων στον σκοτεινό ουρανό της Σελήνης.
Τι λέει η NASA;
Η προσελήνωση έλαβε χώρα κατά το σεληνιακό πρωινό, με τον ήλιο να λάμπει έντονα. Απλώς οι τεχνικοί της NASA ρύθμισαν έτσι τον χρόνο έκθεσης στις κάμερες, ώστε ο χρόνος έκθεσης του φιλμ να είναι πολύ σύντομος προκειμένου να μην εισέλθει πολύ φως και θολώσει τις λεπτομέρειες της λήψης. Τα άστρα, αν και ήταν ορατά από τα μάτια των αστροναυτών πάνω στο φεγγάρι, δεν ήταν αρκετά λαμπερά για να αποτυπωθούν στις φωτογραφίες.
8. Ο μυστηριώδης βράχος με το γράμμα "C"

Μία φωτογραφία με ένα απολύτως συμμετρικό γράμμα "C" πάνω σε βράχο, έδωσε τροφή για νέες αμφισβητήσεις.
Η NASA έριξε την ευθύνη σε τεχνικό της ο οποίος σύμφωνα με τους Αμερικανούς, προσέθεσε το γράμμα με τη βοήθεια της τεχνολογίας "για πλάκα".
9. Τα ίχνη των παπουτσιών στη λεπτή σκόνη, παρά την ανυπαρξία υγρασίας ή ατμόσφαιρας ή ισχυρής βαρύτητας, είναι απρόσμενα έντονα και καλοδιατηρημένα.
Η έλλειψη ανέμου στο φεγγάρι σημαίνει ότι τα αποτυπώματα διατηρούνται πολύ καλύτερα από ό,τι στη Γη, καθώς η ξερή σεληνιακή άμμος δεν διασκορπίζεται τόσο εύκολα όσο θα συνέβαινε στον πλανήτη μας, λέει η NASA.

10. Οι βράχοι της Ανταρκτικής
Οι βράχοι που συνέλεξαν οι αστροναύτες είναι ίδιοι με αυτούς που βρήκαν οι επιστημονικές αποστολές στην Ανταρκτική.
Στην πραγματικότητα, μερικοί σεληνιακοί βράχοι έχουν βρεθεί στον πλανήτη μας, αλλά όλοι είναι οξειδωμένοι από το πέρασμά τους, ως αστεροειδείς, μέσω της ατμόσφαιρας της Γης. Οι γεωλόγοι έχουν επιβεβαιώσει με πλήρη βεβαιότητα ότι οι βράχοι που έφερε το "Απόλλων", προήλθαν όντως από τη Σελήνη.

Εντύπωση πάντως προξενεί το γεγονός πως και οι έξι προσεληνώσεις περιέργως συνέβησαν κατά την διάρκεια της προεδρίας Νίξον. Κανείς άλλος ηγέτης των ΗΠΑ ή άλλης χώρας δεν κατάφερε ποτέ να στείλει ανθρώπους στο φεγγάρι, μέσα στα 40 χρόνια που πέρασαν από τότε.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Read More

Οι μεγαλύτερες θρησκείες του κόσμου

7:44 π.μ.

1

Υπάρχουν εκατοντάδες δόγματα σε ολόκληρο τον κόσμο.

Κάποια από αυτά δεν έχουν καταγραφεί καν… Αυτές όμως είναι οι μεγαλύτερες θρησκείες του κόσμου που μετρούν περίπου 6 δισεκατομμύρια πιστούς σε όλο τον κόσμο.

* Ταοϊσμός και Κομφουκιανισμός: Τόσο λόγω της αχανούς έκτασης της κινεζικής επαρχίας όσο και λόγω της ίδιας της φύσης των θρησκειών στην Κίνα είναι αδύνατον να καταγραφούν επίσημα αριθμοί σχετικά με τους πιστούς των δογμάτων αυτών.

Ο Ταοϊσμός και ο Κομφουκιανισμός αποτελούν για τους Κινέζους περισσότερο φιλοσοφία ζωής παρά θρησκευτικό δόγμα κατά τον τρόπο που γνωρίζουμε εμείς εδώ στην Ευρώπη. Έτσι πολλοί άνθρωποι δηλώνουν πιστοί και των δυο θρησκειών.

* Σιντοϊσμός: Η αυτόχθων θρησκεία της Ιαπωνίας. Θρησκεία ανιμιστική, η ιστορία της χάνεται στα βάθη των αιώνων. Ακόμη και σήμερα εκατομμύρια άνθρωποι δηλώνουν σιντοϊστές παρά τις τεράστιες αλλαγές που έχει υποστεί η θρησκεία τους.

* Ζαϊνισμός: Θεωρείται και παρακλάδι του Ινδουϊσμού, όμως έχει βασικές διαφορές από αυτών.

* Αξίζει να σημειωθεί ότι μακράν τη μεγαλύτερη ανάπτυξη γνωρίζει το Ισλάμ. Χαρακτηριστικό είναι ότι μέσα σε μόλις μια δεκαετία (τα στοιχεία που παραθέτουμε δημοσιοποιήθηκαν το 2010) κέρδισε περίπου 100 εκατομμύρια πιστούς σε όλο τον κόσμο.

Read More

ΔΟΡΥΦΟΡΟΙ ΤΗΣ NASA ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΑΓΝΩΣΤΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ ΣΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΗΣ ΓΗΣ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟΝ ΗΛΙΟ

7:39 π.μ.

Εικόνες από τους δύο πανομοιότυπους δορυφόρους που αποτελούν μέρος του προγράμματος STEREO (Solar TErrestrial RElations Observatory) που σαν σκοπό έχει την μελέτη της επίδρασης των ηλιακών εξάρσεων και ανέμων στο μαγνητικό πεδίο της γης, άρχισαν να δείχνουν τουλάχιστον δύο αντικείμενα στο μέγεθος της γης να περιφέρονται γύρω από τον Ήλιο. Τα δύο εργαστήρια-παρατηρητήρια όπως αποκαλούνται από τη NASA και το εργαστήριο εφαρμοσμένης Φυσικής APL (Applied Physics Laboratory) του Πανεπιστημίου John Hopkins, που είναι οι υπεύθυνοι φορείς για τη συγκεκριμένη επιστημονική αποστολή, δημιουργούν μια τρισδιάστατη εικόνα του Ήλιου, καθώς βρίσκονται σε απόσταση μεταξύ τους, το ένα μπροστά από τη Γη (STEREO Ahead) ακολουθώντας την τροχιά της γύρω από τον Ήλιο και το άλλο πίσω από τη Γη (STEREO Behind) -πάντα σε ότι αφορά την τροχιά της- και λαμβάνουν τις εικόνες τους στο φάσμα της υπεριώδους ακτινοβολίας. Τα αντικείμενα αυτά άρχισαν να εμφανίζονται από τις 18 Ιανουαρίου και ήταν ορατά στις εικόνες των δύο δορυφόρων του προγράμματος STEREO τουλάχιστον μέχρι και τις 21 Ιανουαρίου, ενδεχομένως όμως να συνεχίζουν να εμφανίζονται και σήμερα καθώς η λήψη των εικόνων είναι καθημερινή και ανανεώνεται ανά 10 λεπτά περίπου. Οι εικόνες εξακολουθούν να είναι αναρτημένες στον ιστότοπο του προγράμματος STEREO. http://stereo.gsfc.nasa.gov/ στην καθημερινή ενημέρωση εικόνων.

BREAKING: NASA Images Earth Sized Spherical Objects Inside Corona of SUN.  Το ενδιαφέρον με τις εικόνες είναι πως ενώ αυτές έχουν τραβηχτεί σε σειρά τα αντικείμενα φαίνονται σε κάποιες ενώ σε άλλες δεν υπάρχουν απλώς. http://stereo-ssc.nascom.nasa.gov/browse/2010/01/23/ και πιο συγκεκριμένα μπορείτε να τις βρείτε στη διεύθυνση της 18 ης Ιανουαρίου (STEREO Behind) http://stereo-ssc.nascom.nasa.gov/browse/2010/01/18/behind/euvi/195/2048/ και στην ώρα 05:35:30UT ή στη σειρά των φωτογραφιών της 21 ης Ιανουαρίου (STEREO Ahead EUVI 195) στη διεύθυνση http://stereo-ssc.nascom.nasa.gov/browse/2010/01/21/ahead/euvi/195/2048/ και στις ώρες 22:15:30UT, 06:05:30UT

Read More

Οι 10 τρομακτικότεροι κατά συρροή δολοφόνο

7:36 π.μ.

Οι serial killers αποκτούν την κακή τους φήμη με περισσότερους του ενός τρόπους.

Είτε από τις περίεργες και βάρβαρες μεθόδους που χρησιμοποιούν για να εξολοθρεύσουν τα θύματά τους και να κρύψουν κατόπιν τα ίχνη τους είτε από τον απόλυτο αριθμό των θυμάτων που αφήνουν ξοπίσω τους, που παραείναι μεγάλος για να μη σοκάρει.

Το σημαντικότερο μάλιστα χαρακτηριστικό του κατά συρροή δολοφόνου είναι ότι δρα μόνος.

Μέσα στην ασφάλεια της ανωνυμίας μπορεί και εκτελεί μια σειρά από φρικιαστικά φονικά, που τον κάνουν να μοιάζει ψυχοπαθή και διαταραγμένο.

Ας ελπίσουμε μόνο να μη βρεθεί κανείς στον δρόμο μας!

Και απ’ όλους τους κατά συρροή δολοφόνους της Ιστορίας, αυτοί οι 10 είναι οι πλέον διαβόητοι…

1. Luis Alfredo Garavito – «Το Τέρας»

Ο κολομβιανός serial killer έδρασε από το 1990-1999, βάζοντας στο στόχαστρο του νεαρούς χωρικούς και παιδιά του δρόμου. Το «τέρας» δελέαζε τα θύματά του παρασύροντάς τα στην εξοχή, όπου τα βίαζε και τα βασάνιζε και κατόπιν έκοβε τους λαιμούς τους, ενώ δεν ήταν λίγες οι φορές που στο τέλος διαμέλιζε τα πτώματα.
Η λεία του ανήλθε σε 140 επιβεβαιωμένα θύματα, ο συνολικός αριθμός εκτιμάται ωστόσο στους 400 ανθρώπους. Ο Garavito θα καταδικαστεί αρχικά σε 30 χρόνια φυλάκισης, την ανώτατη ποινή που προβλέπει το κολομβιανό ποινικό σύστημα, η ποινή του ωστόσο θα μειωνόταν στα 22 χρόνια, επειδή συνεργάστηκε με τις Αρχές. Σε τηλεοπτική του συνέντευξη το 2006, ο Garavito ισχυρίστηκε ότι μετά την αποφυλάκισή του θα ακολουθήσει πολιτική καριέρα, για να βοηθήσει ενεργά τα κακοποιημένα παιδιά. Χωρίς λόγια…

2. Pedro Alonso Lopez – «Το Τέρας των Άνδεων»

Από το 1969 έως το 1980, ο Lopez έσπειρε τον όλεθρο και τον τρόμο στην Κολομβία, τον Ισημερινό και το Περού, βιάζοντας και στραγγαλίζοντας νεαρά κορίτσια. Τα επιβεβαιωμένα θύματά του ανέρχονται σε 110, οι εκτιμήσεις ωστόσο κάνουν λόγο ακόμα και για 350 κορίτσια. Το «Τέρας των Άνδεων» θα συλληφθεί στον Ισημερινό και θα καταδικαστεί σε 16 χρόνια κάθειρξης (την ανώτατη ποινή της χώρας), με το 1998 να τον βρίσκει εκτός φυλακής. Οι κολομβιανές Αρχές θα εκδώσουν κατόπιν ένταλμα σύλληψής του το 2002 για μια νέα υπόθεση δολοφονίας, ο Lopez θα γίνει ωστόσο άφαντος. Τα ίχνη του αγνοούνται μέχρι και σήμερα…

3. Daniel Camargo Barbosa

Ο κατά συρροή δολοφόνος της Κολομβίας και του Ισημερινού έδρασε από το 1974-1989, απαγάγοντας, βιάζοντας, δολοφονώντας και διαμελίζοντας τα πτώματα νεαρών παρθένων κοριτσιών. Προτιμούσε τις παρθένες «γιατί έκλαιγαν», όπως θα δηλώσει αποστομωτικά. Ο Barbosa θα ομολογήσει τον φόνο 72 κοριτσιών, η αστυνομία κάνει ωστόσο λόγο για τουλάχιστον 150 θύματα. Ο serial killer θα καταδικαστεί σε 16 χρόνια κάθειρξης (την ανώτατη ποινή στον Ισημερινό), δεν θα βγει ωστόσο ποτέ από τη φυλακή, καθώς θα δολοφονηθεί από συγγενή ενός από τα θύματά του…

4. Billy Gohl

Ως αξιωματούχος της Ένωσης, ο Billy Gohl καλωσόριζε τους ναύτες που έπιαναν λιμάνι στο Aberdeen της Ουάσιγκτον από το 1902-1910 με δώρα και χρήματα. Κατόπιν πυροβολούσε τα θύματά του στο κεφάλι μέσα στο κτίριο του σωματείου και ξεφορτωνόταν τις σορούς τους στο ποτάμι της πόλης. Ο Gohl θα παραδεχτεί δύο δολοφονίες, οι εκτιμήσεις ωστόσο κάνουν λόγο για 140 αδικοχαμένους ναύτες. Ο παρανοϊκός δολοφόνος θα πεθάνει το 1927 σε άσυλο για ψυχοπαθείς εγκληματίες…

5. Serhiy Tkach – «Ο Μανιακός του Pologovsky»

Από το 1984-2005, ο Ουκρανός αστυνομικός στραγγάλιζε νεαρά κορίτσια ηλικίας 8-18 χρονών και κατόπιν ασελγούσε στα πτώματα τους. Τα επιβεβαιωμένα θύματά του ανέρχονται σε 36, οι υποψίες ωστόσο μιλούν για περισσότερα από 130 κορίτσια. Ο Tkach εκτίει ισόβια κάθειρξη για τα αποτρόπαια αδικήματά του…

6. Darya Nikolayevna Saltykova

Η μοσχοβίτισσα κυρία της καλής κοινωνίας θα παντρευτεί τον πλούσιο ευγενή Saltykov, τον οποίο θα χωρίσει σε ηλικία 26 ετών, όταν και θα ξεκινήσει τη σειρά των φόνων. Από το 1756-1762, η Saltykova θα σκοτώσει βασανίζοντας υπηρέτες και δουλοπάροικους του κτήματός της, την ίδια ώρα που θα καταδικαστεί για 38 δολοφονίες, με τον πιθανό αριθμό των θυμάτων της να υπολογίζεται σε 138. Η Saltykova θα πεθάνει το 1801, έγκλειστη στο υπόγειο της μονής Ivanovsky…

7. Pedro Rodrigues Filho

Ο σχιζοφρενής δολοφόνος με το κουζινομάχαιρο έδρασε στη Βραζιλία από το 1967-2003. Τα πρώτα δύο θύματά του θα τα ξεπαστρέψει σε ηλικία μόλις 14 ετών, ενώ στα 18 του θα σκοτώσει τον πατέρα του με το κουζινομάχαιρο και θα φάει μέρος της καρδιάς του. Στις δεκαετίες της παρανοϊκής εγκληματικής του δράσης θα στερήσει τη ζωή σε 75 ανθρώπους, με τον συνολικό αριθμό να εκτιμάται βέβαια σε περισσότερους από 100. Σήμερα εκτίει ποινή φυλάκισης 30 ετών, τη μεγαλύτερη που προβλέπει το ποινικό σύστημα της Βραζιλίας…

8. Richard Cottingham

Ένας από τους πλέον φρικιαστικούς serial killers της Ιστορίας, ο Cottingham τα «είχε» με τις ιερόδουλες της Νέας Υόρκης. Από το 1967-1980, ο δολοφόνος θα σκοτώσει μια σειρά από εκδιδόμενες γυναίκες, θα τους κόψει τα κεφάλια, τα χέρια και τα πόδια (και κάποιες φορές ακόμα και τα στήθη τους), αφήνοντας πίσω του ακέφαλους και χωρίς άκρα κορμούς. Χειριστής υπολογιστή σε ασφαλιστική εταιρία, ο Cottingham περιέφερε τα εγκληματικά του σύνεργα παντού, μέσα στον χαρτοφύλακά του: χειροπέδες, μαχαίρια, φίμωτρο, ακόμα και ψεύτικο όπλο. Ο επίσημος αριθμός των θυμάτων του φτάνει στις 6, ο Cottingham ωστόσο στέρησε τη ζωή σε περίπου 85-100 ιερόδουλες της Νέας Υόρκης. Για την εγκληματική του δράση εκτίει σήμερα ισόβια κάθειρξη…

9. Gary Ridgway

Ο σεξομανής serial killer δεν χόρταινε το σεξ, όπως επιβεβαιώνουν οι τρεις πρώην σύζυγοί του και οι μπόλικες ερωμένες του. Γι’ αυτό και αρεσκόταν στον αγοραίο έρωτα, δεν έμενε ωστόσο μόνο εκεί. Από το 1982-2000, ο Ridgway θα στραγγαλίσει πόρνες της Ουάσιγκτον, με τα πέντε πρώτα θύματά του να τα πετά στον Πράσινο Ποταμό. Ο δολοφόνος θα παραδεχτεί αργότερα ότι έκανε σεξ με τα πτώματα των ιερόδουλων, ενώ θα ομολογήσει τη δολοφονία 72 γυναικών, με τον αριθμό να εκτιμάται όμως σε περισσότερες από 90. Πλέον εκτίει ισόβια κάθειρξη…

10. Albert Fish – «Ο Βρικόλακας του Μπρούκλιν», «Ο Μπαμπούλας», «Ο Λυκάνθρωπος»

Ο Fish προερχόταν από οικογένεια με ιστορικό ψυχικών νοσημάτων. Το φρικιαστικότερο χαρακτηριστικό των φόνων του ήταν ο κανιβαλισμός των θυμάτων του, με τον «Βρικόλακα» να στέλνει κατόπιν επιστολές στις οικογένειες των θυμάτων περιγράφοντας με λεπτομέρειες πώς κατακρεούργησε και μαγείρεψε τα παιδιά τους. Ο κατά συρροήν δολοφόνος στα εντελώς άρρωστα του δηλαδή. Ο τρόμος που έσπειρε στη Νέα Υόρκη από το 1924-1932 ήταν ανείπωτος, με τον ψυχασθενή φονιά να παραδέχεται 4 μόνο δολοφονίες, η αποτρόπαιη πρακτική του ωστόσο θα τον «κάρφωνε» για τουλάχιστον 100 ακόμα. Ο Fish θα εκτελεστεί στην ηλεκτρική καρέκλα το 1936…

Ο Albert Fish έγραψε στους γονείς της 10χρονης Grace Budd: «την έπνιξα μέχρι θανάτου και κατόπιν την έκοψα σε μικρά κομμάτια, για να μπορώ να μεταφέρω το κρέας μου στα υπόλοιπα δωμάτια. Τη μαγείρεψα και την έφαγα. Πόσο γλυκός και τρυφερός ήταν ο μικρός της πισινός καθώς ψηνόταν στον φούρνο! Μου πήρε 9 μέρες να φάω όλο της το σώμα. Δεν έκανα σεξ μαζί της, παρά το γεγονός ότι το ήθελα. Πέθανε παρθένα»

Read More

Έλληνες κατά συρροή δολοφόνοι: Οι ιστορίες που συγκλόνισαν

7:25 π.μ.

Έλληνες κατά συρροή δολοφόνοι: Οι ιστορίες που συγκλόνισαν

  Μπορεί στην Ελλάδα οι περιπτώσεις των serial killers να είναι σαφώς περιορισμένες (ευτυχώς) συγκριτικά με την «μητέρα» του φαινομένου Αμερική, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι και εδώ δεν υπήρξαν ανατριχιαστικές και φρικαλέες περιπτώσεις, όπως αυτές που θα δείτε παρακάτω. 


«Πολλές φορές ο serial killer ταυτίζεται με τα εγκλήματα μίσους απέναντι σε μια συγκεκριμένη κατηγορία. Για παράδειγμα σκοτώνουν πόρνες, όχι μια συγκεκριμένη πόρνη την κυρά-Μαρία, αλλά γενικά όλες τις ιερόδουλες με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον Δαγκλή, ο οποίος τις σκότωνε γιατί και η μητέρα του ήταν τέτοια», σημειώνει ο κ. Γιάννης Πανούσης, Καθηγητής Εγκληματολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. «Επίσης σκοτώνουν με βάση έμμονες ιδέες, οι οποίες με την σειρά τους βασίζονται σε ειδικούς ψυχισμούς, όπως ο Βακρινός ο οποίος ήθελε να σκοτώσει όποιον τον έλεγε κοντό. Σκοτώνουν με ρατσιστικά χαρακτηριστικά, όπως ο Καζάκος που σκότωνε όποιον ήταν μαύρος», προσθέτει ο ίδιος. 
Για τον λόγο για τον οποίο στην Ελλάδα δεν υπάρχουν τόσες πολλές περιπτώσεις κατά συρροή δολοφόνων όσες στο εξωτερικό, ο κ. Πανούσης σχολιάζει: «Το κομμάτι της ιδεοληψίας είναι πολύ πιο έντονο στην Αμερική, βλέπεις και την βία στα σχολεία. Οι δράστες πιστεύουν ότι έχουν μια μυστικιστική αποστολή, να σκοτώσουν ένα είδος ανθρώπου. Εδώ δεν έχουμε τέτοια σε μεγάλο βαθμό, δεν έχουμε αιρέσεις, το κομμάτι της ‘αποστολής’ και του μυστικισμού δεν υπάρχει στην Ελλάδα. Πάλι καλά δηλαδή, αυτό μας έλειπε μαζί με όλα τα άλλα που έχουμε». 
Ακολουθούν 10 σοκαριστικές περιπτώσεις δολοφόνων με έντονο το στοιχείο του serial killer, οι οποίες συγκλόνισαν την ελληνική κοινωνία.
Αντώνης Δαγκλής, ο δολοφόνος των ιερόδουλων

Στις 29 Οκτωβρίου του 1995, κοντά στα διόδια της Τραγανάς ανακαλύπτεται τυχαία το τεμαχισμένο πτώμα της 29χρονης ιερόδουλης Ελένης Παναγιωτοπούλου. Τα κομμένα μέλη της έχουν σκορπιστεί σε διάφορα σημεία της περιοχής, ενώ ο δολοφόνος έχει αφαιρέσει τα σπλάχνα της και έχει κόψει της θηλές της. Αιτία θανάτου: στραγγαλισμός. Δύο μήνες μετά, σε ένα αδιέξοδο του Βοτανικού, περαστικοί ανακαλύπτουν το πτώμα της 26χρονης ιερόδουλης Αθηνάς Λαζάρου και αυτή στραγγαλισμένη. Ύστερα από καταγγελίες μερικών ιερόδουλων στην αστυνομία, οι αρχές ξεκινούν έρευνες για την ταυτότητα ενός αγνώστου νεαρού με λευκό φορτηγάκι, ο οποίος επιτίθεται σε ιερόδουλες προσπαθώντας να τις στραγγαλίσει. Όσες κατάφεραν να ξεφύγουν από τα χέρια του αναγνωρίζουν στις φωτογραφίες σεσημασμένων από την αστυνομία το πρόσωπό του. 
Είναι ο 22χρονος Αντώνης Δαγκλής. Αφού στραγγάλισε την Παναγιωτοπούλου κατά την διάρκεια της ερωτικής επαφής, μετέφερε το πτώμα σε ερημική περιοχή και το τεμάχισε με σιδεροπρίονο. Στη συνέχεια πέταξε τα κομμάτια του τεμαχισμένου πτώματος κάτω από ένα παρκινγκ της εθνικής οδού. «Τα χέρια και τα πόδια τα πέταξα μέσα στη θάλασσα, το υπόλοιπο σώμα όπως το είχα δεμένο στις σακούλες, το άφησα έξω από τη θάλασσα κοντά στον τοίχο του πάρκινγκ, εκτός από τα εντόσθια και τα έντερα, που τα έβγαλα και τα άφησα στο χώρο που τεμάχισα το πτώμα», δηλώνει στην απολογία του το 1996. Η δεύτερη ιερόδουλη, η Λαζάρου, όπως είπε τον προσέβαλε για το μήκος του μορίου του κατά την διάρκεια της ερωτικής πράξης. Τότε, τράβηξε ένα σχοινί που είχε στο αυτοκίνητο και την στραγγάλισε, ύστερα την πέταξε γυμνή στον δρόμο αφού πρώτα άρπαξε τα χρήματα που είχε. 



Την ίδια περίοδο, οι αρχές ανέσυραν από το αρχείο μια παλαιότερη υπόθεση με τεμαχισμένο πτώμα. Ο Δαγκλής ομολογεί ότι ήταν πίσω και από αυτό το έγκλημα. Η αλλοδαπή ιερόδουλη με το όνομα «Καίτη» είχε ερωτική επαφή μαζί του κατά την διάρκεια της οποίας την στραγγάλισε με τα χέρια. Θέλοντας να εξαφανίσει το πτώμα το τεμάχισε σε περισσότερα από τριάντα κομμάτια, αφού πρώτα το έγδαρε, έκοψε τμήματα από τους μαστούς και τις θηλές της και ξερίζωσε τους πνεύμονες, την καρδιά και τα εντόσθια. Στην απολογία του ο Δαγκλής δήλωσε ότι τις σκότωνε γιατί του θύμιζαν την μητέρα του. «Τη μητέρα μου την αγαπούσα, όμως ποτέ δεν της συγχώρεσα που δούλευε σε ύποπτα μπαρ και σε δουλειές που δεν ήταν ηθικές. Την ώρα που σκότωνα τις ιερόδουλες νόμιζα ότι σκότωνα τη μητέρα μου», δήλωσε μεταξύ άλλων στην απολογία του. Τον Ιανουάριο του 1997 ο Δαγκλής καταδικάζεται σε δεκατρείς φορές ισόβια και φυλακίζεται. Τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου κρεμιέται από τα κάγκελα του κελιού του μαζί με έναν συγκρατούμενό του. Είναι ο μοναδικός Έλληνας ο οποίος αναγράφεται στις διεθνείς εγκυκλοπαίδειες με serial killers.

Παντελής Καζάκος, ο ρατσιστής δολοφόνος


Τον Οκτώβριο του 1999, ο 23χρονος Παντελής Καζάκος, υπάλληλος της ΕΡΤ βγαίνει παγανιά σε Μεταξουργείο, πλατεία Βάθης, Ψυρρή, Εξάρχεια και Ομόνοια με μια και μοναδική αποστολή: να σκοτώσει όποιον αλλοδαπό έβρισκε μπροστά του. Στις 19 Οκτωβρίου πέφτει νεκρός από τις σφαίρες του ένας Κούρδος, ενώ άλλοι δύο τραυματίζονται. Στις 21 Οκτωβρίου πυροβολεί δύο φορές τον Μάρκους Κόφι από την Γκάνα και τον Νταντόν Μοχάμεντ από το Μπαγκλαντές. Στις 22, πυροβολεί τρεις φορές και τραυματίζει βαριά τον Αμντούλ Τίμοθι, πυροβολεί και τραυματίζει τον Πακιστανό Αχμέντ Νεσάρ και σκοτώνει τον Ουντεσιανί Τζορτζ. 
Μάρτυρες λένε ότι ενώ πυροβολούσε τους αλλοδαπούς φώναζε: «Είμαι ορθόδοξος εγώ, ρε!». «Δεν μετανιώνω, έφυγα από το σπίτι μου με το πιστόλι, αποφασισμένος να σκοτώσω όποιον αλλοδαπό έβλεπα στο δρόμο, γιατί το κακό μ” αυτούς έχει παραγίνει», ήταν τα πρώτα λόγια του ρατσιστή δολοφόνου μετά την σύλληψή του. Όταν οδηγήθηκε στον εισαγγελέα, ρώτησε τον πατέρα του: «Πατέρα, ο κόσμος με θεωρεί ήρωα ή φονιά;», για να πάρει την απάντηση: «Φονιά σε λένε, παιδί μου». Ο Καζάκος καταδικάστηκε σε δύο φορές ισόβια και 25 χρόνια κάθειρξη, ενώ στο δικαστήριο αποδείχτηκε η σχέση του με την οργάνωση της Χρυσής Αυγής.

Θεόφιλος Σεχίδης, ο μαζικός δολοφόνος της Θάσου



Τον Αύγουστο του 1996 αποκαλύπτεται ένα μαζικό οικογενειακό έγκλημα στην Θάσο. Ο 24χρονος φοιτητής Νομικής από την Καβάλα Θεόφιλος Σεχίδης τον Μάιο του ίδιου χρόνου είχε δολοφονήσει στις 19 και 20 Μαΐου τον 55χρονο πατέρα του Δημήτρη, την 50χρονη μητέρα του Ελένη, την 32χρονη αδελφή του Ερμιόνη, την 75χρονη γιαγιά του Ερμιόνη και τον θείο του Βασίλη, 57 χρόνων. 
Αφού πέρασε μια νύχτα με τα πτώματα στο σπίτι, ο 24χρονος τεμάχισε τα πτώματα (εκτός από αυτό του θείου του) και τα μετέφερε σε χωματερή της Καβάλας όπου και τα πέταξε. Από ορισμένα μάλιστα αφαίρεσε τμήμα του εγκεφάλου και το τοποθέτησε στο ψυγείο, για «μεταγενέστερη μελέτη», όπως χαρακτηριστικά ανέφερε. «Ήταν άρρωστοι και ήθελα να τους λυτρώσω», δήλωσε τότε στους αξιωματικούς της αστυνομίας, «Ήθελαν να με βγάλουν από τη μέση και πρόλαβα να τους σκοτώσω πρώτος. Υπήρχε συνομωσία σε βάρος μου. Βρισκόμουν εν αμύνη. Μου έκαναν ψυχολογικό πόλεμο επειδή ήξερα ότι ήμουν άλλης μάνας παιδί και δεν μου ‘λεγαν την αλήθεια. Τους ξέκανα, για να μην με ξεκάνουν». 




Ο ίδιος θα δηλώσει αργότερα: «Δυο-τρεις εγκεφάλους τους έβγαλα και τους έβαλα στο ψυγείο. Είναι μια ξεχωριστή εμπειρία, που αναφέρεται σε ανατομία του εγκεφάλου κ.λπ. Γι αυτό. Επειδή είχα ασχοληθεί μ’ αυτά. Είχα κάποιες ψυχιατρικές και ιατρικές γνώσεις και ήθελα να εξετάσω την ανατομία του ανθρώπινου εγκεφάλου. Αυτό είναι όλο. Δεν μετάνιωσα για τίποτα, καλά έκανα. Το ένα κεφάλι ήδη είχε σπάσει, τα μυαλά είχαν βγει, οπότε γιατί να μην τα βάλω στο ψυγείο…». Το Δικαστήριο κήρυξε τον Θεόφιλο Σεχίδη ομόφωνα ένοχο και του επέβαλε πέντε φορές ισόβια κάθειρξη. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι ο Σεχίδης, αποτελεί ένα ιδιόμορφο μείγμα μαζικού δολοφόνου και serial killer, μια κατηγορία από μόνος του. Τα μέλη από τα πτώματα των συγγενών του δεν έχουν βρεθεί μέχρι σήμερα.
Ο κ. Πανούσης πάντως, εμφανίζεται επιφυλακτικός για την περίπτωση του Θεόφιλου Σεχίδη. «Τον ήξερα προσωπικά, η περίπτωσή του ήταν κατρακύλα. Σκοτώνει την πρώτη, εμφανίζεται ο παππούς του. Σκοτώνει τον παππού εμφανίζεται η θεία. Σκότωσε πέντε από λάθος στιγμή, εμφανίζονταν όταν δεν έπρεπε. Ήταν ένας φυσιολογικός φοιτητής, δεν είχε δείξει κάτι. Η διαταραχή του εμφανίστηκε εκείνη την στιγμή, δεν προϋπήρχε», σχολιάζει.

Δημήτρης Βακρινός, ο ταξιτζής δολοφόνος



«Με θεωρούσαν άνθρωπο της καρπαζιάς. Έτσι με αντιμετώπιζαν. Με το όπλο αισθανόμουν θεός», εξομολογείται στην ασφάλεια τον Απρίλιο του 1997 ο Δημήτρης Βακρινός, ο ταξιτζής που έμεινε γνωστός ως ο δολοφόνος που σκότωνε για ψύλλου πήδημα. Τον Δεκέμβριο του 1995, είχε σκοτώσει τα αδέρφια Κώστα και Αντώνη Σπυρόπουλο με ένα 45αρι πιστόλι λόγω οικονομικών διαφορών, όπως είπε αργότερα. 
Τον Μάιο του 1996, σκότωσε στο Περιστέρι τον Σεραφείμ Αγιαννίδη, ο οποίος σύμφωνα με τη μαρτυρία που έδωσε ο φονιάς στην Ασφάλεια, «του χάλασε το προξενιό με μια κοπέλα που ήταν ερωτευμένος και γι” αυτό έπρεπε να πεθάνει». Ο Βακρινός ομολόγησε στις αρχές τρεις ακόμα δολοφονίες. Το πρώτο του θύμα, ήταν ο συγκάτοικός του Παναγιώτης Δαγλιάς, τον οποίον όπως υποστήριξε ήθελε να εκδικηθεί γιατί του έκλεψε ένα κυνηγετικό όπλο. Τον σκότωσε ενώ κοιμόταν. Το δεύτερο, ήταν η 25χρονη Αναστασία Σιμιτζή, την οποία έκαψε ζωντανή γιατί τον είπε κοντό, ενώ ο συνάδελφός του Θεόδωρος Ανδρεάδης, ο οποίος βρέθηκε άγρια δολοφονημένος στο Λουτράκι το Γενάρη του 1994, ήταν το τρίτο του θύμα. Τον σκότωσε επειδή όπως είπε ο ίδιος δεν τον άφησε να πάρει κάποιον πελάτη. Τον Μάιο του 1997, πριν καν γίνει η δίκη του, ο δολοφόνος κρεμιέται στο κελί του στις φυλακές Κορυδαλλού.

Χ. Ντουφτ – Χ. Μπασενάουερ
 
Η εγκληματική δράση των δύο 31χρονων Γερμανών Χέρμαν Ντουφτ καιΧανς Μπασενάουερ, την άνοιξη του 1969, εγκαινίασε ένα εντελώς νέο κεφάλαιο στην ελληνική εγκληματολογική ιστορία. Σε μια εποχή που στην Ελλάδα το ποινικό έγκλημα συνδεόταν κυρίως με «λόγους τιμής» ή κτηματικές διαφορές, οι δύο Γερμανοί με τις πέντε ληστείες, τους έξι φόνους και τον έναν βαρύτατο τραυματισμό που διέπραξαν σε διάστημα μόλις 40 ημερών μετέβαλαν βίαια και οριστικά τη σχέση της ελληνικής κοινωνίας με την έννοια του εγκλήματος. 
Αν και εκείνη την περίοδο οι πράξεις τους χαρακτηρίστηκαν από τυπικής (νομικής) άποψης ως ληστείες μετά φόνων, η σύγχρονη εγκληματολογική αντίληψη τούς εντάσσει στην κατηγορία των κατά συρροή δολοφόνων, λαμβάνοντας υπ’ όψιν τον αριθμό των θυμάτων, τον τρόπο δράσης τους και την δυσανάλογη ως προς τον επιδιωκόμενο σκοπό ένταση των επιθέσεών τους.
Οι Ντουφτ και Μπασσενάουερ έφθασαν οδικώς στην Ελλάδα στις 17 Φεβρουαρίου 1969, εποχή κατά την οποία κυβερνούσε το δικτατορικό καθεστώς της 21ης Απριλίου, προφασιζόμενοι τους τουρίστες. Μέσα σε χρονικό διάστημα μόλις 40 ημερών και συγκεκριμένα από τις αρχές Μαρτίου έως και τα μέσα Απριλίου οπότε και συνελήφθησαν, δολοφόνησαν έξι ανυποψίαστους ανθρώπους, χρησιμοποιώντας όπλο ή στιλέτο, με σκοπό τη ληστεία.Οι δύο 31χρονοι Γερμανοί, ήταν υδραυλικοί στο επάγγελμα. Ο Ντουφτ ήταν άγαμος, ενώ ο Μπασενάουερ παντρεμένος και πατέρας 3 παιδιών. Η σύζυγός του έπαθε ισχυρό σοκ όταν πληροφορήθηκε τη δράση του συζύγου της και επιχείρησε να αυτοκτονήσει, χωρίς όμως να τα καταφέρει. Ο Ντουφτ είχε καταταγεί στη Λεγεώνα των Ξένων κατά τη διάρκεια του γαλλοαλγερινού πολέμου. Φερόταν ως ο εγκέφαλος του διδύμου και πειθήνιο όργανό του ο Μπασενάουερ. Και οι δύο ήταν σεσημασμένοι από την Ιντερπόλ, καθώς είχαν στο παρελθόν εγκληματική δραστηριότητα (ληστείες και επιθέσεις) στην Δυτική Γερμανία και ακόμα στη Μασσαλία και τη Νάπολη.
 Το τελευταίο τους έγκλημα δεν ήταν γνωστό στις αρχές. Το αποκάλυψαν οι ίδιοι μετά τη σύλληψή τους. Κατά την πρώτη τους εγκληματική ενέργεια έξω από τη Θήβα, υπήρξε και τρίτο θύμα, ένας υπάλληλος πρατηρίου υγρών καυσίμων, ο οποίος κοιμόταν σε πίσω δωμάτιο, μαχαιρώθηκε δε και πυροβολήθηκε, όμως τελικά δεν εξέπνευσε. Ο δε στρατιώτης που βρισκόταν τυχαία στο σημείο, τους πλησίασε με σκοπό να τους ζητήσει να τον μεταφέρουν στη μονάδα όπου υπηρετούσε.
Τη δράση και συμπεριφορά τους χαρακτήριζαν η φαινομενική ευγένεια με την οποία ξεγελούσαν τα ανυποψίαστα θύματά τους, η μεθοδικότητα και ο απόλυτος κυνισμός. Σκότωναν χωρίς ενδοιασμούς, ακόμη και σε στιγμές που δεν ήταν απαραίτητο για να διαφύγουν, καθώς ξένοι όπως ήταν και χωρίς μητρώο στην Ελλάδα θα ήταν απίθανο να αναγνωρισθούν από καταθέσεις αυτοπτών μαρτύρων. Συνελήφθησαν τελικά στις 16 Απριλίου του 1969, όταν μία γυναίκα παρατήρησε κηλίδες αίματος πάνω στο αυτοκίνητο που πάρκαραν έξω από το σπίτι της στο Χαϊδάρι και ειδοποίησε την αστυνομία. Στήθηκε ενέδρα και οι δύο κακοποιοί συνελήφθησαν.

Οι δύο εγκληματίες καταδικάστηκαν από το Πενταμελές Εφετείο πεντάκις σε θάνατο, για κάθε μία από τις πέντε δολοφονικές επιθέσεις ξεχωριστά. Στη συνέχεια υπέβαλαν αναίρεση ενώπιον του Αρείου Πάγου, η οποία όμως απορρίφθηκε. Ομοίως απορρίφθηκε και η αίτηση που υπέβαλαν οι συνήγοροί τους προς το Συμβούλιο Χαρίτων προκειμένου να τους απονεμηθεί χάρη και η θανατική ποινή να μετατραπεί σε ισόβια κάθειρξη.

Εκτελέστηκαν τα ξημερώματα της 15ης Δεκεμβρίου του 1969 ο μεν Ντουφτ στην Κέρκυρα, ο δε Μπασενάουερ στην Αίγινα, όπου κρατούνταν. Ο Ντουφτ μάλιστα, ζήτησε να του αφήσουν ακάλυπτα τα μάτια και αντιμετώπισε εντελώς ανέκφραστος το εκτελεστικό απόσπασμα, αναφωνώντας ψυχρά στα ελληνικά, «γεια σας»

Οι περιβόητοι «Δράκοι» 
Τρεις «Δράκοι» συγκλόνισαν την σύγχρονη Ελλάδα. Πρώτος ο περίφημος «Δράκος της Δράμας» Κυριάκος Παπαχρόνης, έφεδρος ανθυπολοχαγός των ΛΟΚ, ο οποίος σε ηλικία 19 χρονών ξεκινάει την δράση του με βιασμούς και δολοφονίες γυναικών. Δύο βιασμοί, πέντε απόπειρες βιασμού, πέντε ανθρωποκτονίες και τρεις απόπειρες ανθρωποκτονίας είναι ο απολογισμός του. «Θόλωνε το μυαλό μου! 




Ήθελα να χτυπήσω. Έφθανα στο μεγαλείο! Τη χτυπούσα, τελείωνε», δήλωνε στις αρχές το 1983 για τις γυναίκες που βίαζε και σκότωνε, ενώ παραδεχόταν ότι «τον τρέλαινε και τον ερέθιζε ο ήχος των τακουνιών». Καταδικάστηκε δύο φορές εις θάνατον και σε κάθειρξη 23 ετών, όμως η ποινή του μετατράπηκε σε ισόβια. Τον Δεκέμβριο του 2004 ο Παπαχρόνης αφέθηκε ελεύθερος με περιοριστικούς όρους. 
Δεύτερος σε… φήμη «Δράκος» είναι ο φυσιοθεραπευτής Σπύρος Μπέσκος, ο οποίος το 1983 καταδικάζεται σε δύο φορές ισόβια για τον βιασμό και στραγγαλισμό δύο γυναικών στην Πάρνηθα, αλλά και για δεκατέσσερις ακόμα απόπειρες.





Τα θύματά του τα αναζητούσε βραδινές ώρες στις παραλιακές περιοχές της Αττικής, κάτι που του έδωσε το παρατσούκλι «Ο Δράκος της Παραλίας». Στις φυλακές Κορυδαλλού απολάμβανε το καθεστώς ελεύθερης διαβίωσης, προσφέροντας τις υπηρεσίες του ως φυσιοθεραπευτής στο νοσοκομείο κρατουμένων. Και αυτός αποφυλακίζεται το 2008 με περιοριστικούς όρους.

Τρίτος φυσικά ο «Δράκος του Σέιχ Σού» 
Όλα ξεκίνησαν το πρώτο τετράμηνο του 1959, όταν τρεις εγκληματικές ενέργειες σκόρπισαν τον πανικό στη Θεσσαλονίκη. Στις 19 Φεβρουαρίου, άγνωστος τραυματίζει βαρύτατα με πέτρες και ληστεύει ένα ζευγάρι, τον Αθανάσιο Παναγιώτου και την Ελεονόρα Βλάχου, στο Σέιχ Σου -τα θύματα επέζησαν επειδή η παγωνιά σταμάτησε την αιμορραγία… Στις 6 Μαρτίου, στην περιοχή της Μίκρας άγνωστοι δολοφονούν με πέτρες και ληστεύουν τον Κωνσταντίνο Ραΐση και Ευδοκία Παληογιάννη. Μάλιστα βιάζουν τη γυναίκα. Ο άνδρας είναι λοχαγός του ιππικού και βρίσκεται στο ραντεβού με τη φίλη του φορώντας τη στολή του, με στρατιωτικό τζιπ και οπλοφορώντας.




Στις 3 Απριλίου, άγνωστος μπαίνει στο Δημοτικό Νοσοκομείο, του οποίου η αυλή «ακουμπάει» στο Σέιχ Σου, και σκοτώνει με πέτρα και ληστεύει τη ράφτρα του ιδρύματος Μελπομένη Πατρικίου, σε ένα μικρό χωριστό σπιτάκι όπου έμενε… Οι τρεις εγκληματικές ενέργειες δημιουργούν την εντύπωση του «δράκου» που ρίχνει την εφιαλτική του σκιά του πάνω από την πόλη. Η αστυνομία δεν μπορεί να βρει άκρη. Είναι ένας φόβος διαλυτικός! Ένας φόβος που πλανάται πάνω από την πόλη, τρυπώνει στις ψυχές, αλλοιώνει χαρακτήρες, διαπερνά την καθημερινότητά, τρομάζει τον ύπνο και κάνει όλους να πιστεύουν ότι αυτοί θα είναι το επόμενο θύμα του δράκου! Οι γυναίκες αρχίζουν από τον φόβο να μην κυκλοφορούν τα βράδια παρά μόνο με συνοδεία, ενώ στα παλιά σπίτια της Άνω Πόλης από τον φόβο του δράκου όλοι διπλοκλειδώνουν τις πόρτες. Η «δρακοφοβία» οδηγεί και σε ακραίες περιπτώσεις που περιγράφονται με γλαφυρότητα στις εφημερίδες της εποχής.
Οι Θεσσαλονικείς με βάση τις περιγραφές του δράστη από τα θύματα που γλίτωσαν από τη μανία του βλέπουν παντού τον «δράκο». Στην αγορά, στους κεντρικούς δρόμους, στο Μοδιάνο, στο Καπάνι. Οι καταγγελίες διαδέχονται η μία την άλλη. Οι αστυνομικοί τρέχουν, αλλά ο «δράκος» πουθενά. Ο φόβος ήταν τόσο μεγάλος, που ακόμη «και τα αχ βαχ» ζευγαριών σε ερημικές περιοχές μεταφέρονται στην αστυνομία σαν φωνές ατόμων που ψυχορραγούν. Ο χρόνος κυλά, οι επιθέσεις εναντίον ζευγαριών ή μεμονωμένων γυναικών είναι περιορισμένες, δεν υπάρχει καμία δολοφονία και οι φήμες για τον «δράκο» οργιάζουν και αποτελούν την καθημερινή συζήτηση μεταξύ των Θεσσαλονικέων.

Σύλληψη
 Μέσα σ’ αυτό το κλίμα φόβου στις αρχές Δεκεμβρίου του 1963 συλλαμβάνεται ο 24χρονος, τότε, Αριστείδης Παγκρατίδης, επειδή μπήκε μεθυσμένος νύχτα στο ορφανοτροφείο «Μ. Αλέξανδρος», σε «αναζήτηση γυναίκας». Δικάστηκε γρήγορα τον Οκτώβριο του 1964 και καταδικάστηκε σε εννιάχρονη κάθειρξη για «εξαναγκασμόν εις ασέλγειαν» μιας 11χρονης τροφίμου.
Κατά την ανάκριση, μέσα σε μια εβδομάδα, θα ομολογήσει ότι ήταν ο «δράκος του Σέιχ Σου». Ο τρόπος λήψης της ομολογίας από την αστυνομία αλλά και το γεγονός ότι αρνήθηκε τα πάντα στον ανακριτή που οδηγήθηκε δημιούργησαν από την πρώτη στιγμή την αμφιβολία αν ήταν ο πραγματικός δράστης ή ένα εξιλαστήριο θύμα που του φόρτωσαν τις κατηγορίες, επειδή όπως αναφερόταν και στο παραπεμπτικό βούλευμα ο Παγκρατίδης «ουδεμιάς τυχών επιμελείας και διαπαιδαγωγήσεως, ετράπη εις την οδόν της διαφθοράς αποκτήσας πολλάς ανωμαλίας χαρακτήρος και διαστροφάς ως κίναιδος προς χρηματισμόν, ενεργητικός ομοφυλόφιλος, ηδονοβλεψίας, κλέπτης, υπεξαιρέτης, πότης, λιποτάκτης και καταχραστής χασίς».
Διχάζονται οι απόψεις
 Η δίκη Παγκρατίδη ήταν ένα από τα μεγάλα στόρι της εποχής. Η σεξουαλική του ζωή ήταν αυτή που τον πρόδωσε, πάνω στην αταξία της σεξουαλικότητάς του βασίστηκε το «κοινό αίσθημα» αλλά και η ασφάλεια για να τον καταδικάσει. Ο Παγκρατίδης είναι ο «δράκος», δεν υπάρχει καμία αμφιβολία υποστήριξαν οι αστυνομικοί, οι εισαγγελείς και το πενταμελές εφετείο που τον έκρινε ένοχο σε δεύτερο βαθμό.
Μάλιστα ο δημοσιογράφος Γιώργος Σαλονικίδης, ο μόνος δημοσιογράφος που παρακολούθησε τις αναπαραστάσεις των εγκλημάτων του Παγκρατίδη, επιβεβαιώνει ότι είχε βρεθεί στο σπίτι του ο αναπτήρας του ίλαρχου Ραΐση. Μάλιστα είχε τη δυνατότητα να μιλήσει με τον Παγκρατίδη και, όπως ο ίδιος έλεγε, τον ρώτησε « Πες μου αν είσαι αθώος; Σε περίπτωση που είσαι αθώος, εμείς θα σταθούμε στο πλευρό σου». Ο Παγκρατίδης τότε του δήλωσε πως είχε κάνει αυτά για τα οποία τον κατηγορούν. Την άλλη ημέρα στην εφημερίδα που εργαζόταν, τον «Ελληνικό Βορρά» έγραφε «Ο Παγκρατίδης με έπεισε».
Άλλες φωνές όμως υποστηρίζουν πως ο Παγκρατίδης δεν υπήρξε ποτέ «δράκος» και επισημαίνουν πως τα τρία εγκλήματα διαφέρουν ουσιαστικά μεταξύ τους. Ισχυρίζονται μάλιστα πως δεν υπάρχουν αποδείξεις πως ο Παγκρατίδης ήταν ο δράστης των δύο τουλάχιστον επιθέσεων όπου υπήρχαν νεκροί: της Μίκρας και του νοσοκομείου. Ακόμη και στις περιπτώσεις που υπήρχαν μάρτυρες, αυτοί δεν τον αναγνώρισαν με βεβαιότητα. Ακόμη, επισημαίνουν πως μπορούσε να αποδείξει την αθωότητά του, αλλά δεν τον άφησαν, καθώς υποβλήθηκαν 13 αιτήσεις στο δικαστήριο για διάφορα θέματα (αποτυπώματα, αίμα, συγκεκριμένοι μάρτυρες, πιθανοί δράστες και άλλα…), όμως απορρίφθηκαν όλες.
Ακόμη και σήμερα υπάρχει η αμφισβήτηση για την ενοχή του Παγκρατίδη, που ήταν από τα τελευταία άτομα που εκτελέσθηκαν στην Ελλάδα πριν να καταργηθεί έπειτα από λίγα χρόνια η θανατική ποινή. Αντίθετες γνώμες για την ενοχή του εκφράζουν και δημοσιογράφοι που κάλυψαν με εκτενή ρεπορτάζ την υπόθεση Παγκρατίδη, καθώς το θέμα του δράκου μονοπωλούσε τις εφημερίδες της εποχής.
Η εκτέλεση




Ήταν 7.06 το πρωί όταν στο Σέιχ Σου, στο μέρος όπου συνδέθηκε με το όνομά του, ο Αριστείδης Παγκρατίδης, που κατηγορήθηκε ως «δράκος» , στάθηκε απέναντι από το εκτελεστικό απόσπασμα. Είχαν περάσει εννιά χρόνια από τη διάπραξη των φοβερών εγκλημάτων που είχαν σπείρει τον πανικό και τον τρόμο στους κατοίκους της Θεσσαλονίκης και δύο από την καταδίκη του τετράκις σε θάνατο από το πενταμελές εφετείο Θεσσαλονίκης.
Ο 28χρονος Παγκρατίδης, ο Αρίστος όπως τον φώναζαν, με ψυχραιμία που εξέπληξε τους πάντες στάθηκε απέναντι από τα όπλα,  επαναλαμβάνοντας σε όσους προσπαθούσαν να τον πλησιάσουν: «Δεν είμαι εγώ. Δεν έκανα εγώ τα εγκλήματα». Το μόνο που δέχτηκε πριν να οπλίσουν τα όπλα τους οι στρατιώτες του αποσπάσματος ήταν να του δέσουν τα μάτια.
«Παιδιά, σας παρακαλώ, σκοπεύστε με καλά για να μην τυραννιέμαι» είπε απευθυνόμενος στο απόσπασμα πριν πετάξει το τελευταίο τσιγάρο από το στόμα του και λίγο πριν από τον ήχο των όπλων θα φωνάξει: «Μανούλα μου, είμαι αθώος». Ο «δράκος του Σέιχ Σου» εκτελέστηκε χωρίς την παρουσία των συγγενών του και κηδεύτηκε λίγο αργότερα από τους αστυνομικούς στο νεκροταφείο της Εξοχής, αλλά το ερώτημα που παραμένει αναπάντητο μισό αιώνα τώρα απασχολεί και διχάζει τον κόσμο είναι αν ήταν «ένοχος» η ένας «αθώος» που καταδικάστηκε, για να συγκαλυφθούν άλλοι. Άλλωστε στην τρομοκρατημένη Θεσσαλονίκη εκείνη την εποχή οι φήμες για τον «δράκο» οργίαζαν, άλλοι ισχυρίζονταν πως ανήκει στην «υψηλή κοινωνία» και τον κρύβουν, άλλοι πως «ήταν αστυνομικός και ξέρει να φυλάγεται» άλλοι έλεγαν για άτομο που έφυγε στο εξωτερικό, ενώ κάποιοι ισχυρίζονταν πως «ήταν τρελός και αυτοκτόνησε» κ.ά.

Οι «διαβολογυναίκες» με το παραθείο
Δύο γυναίκες τράβηξαν τα φώτα της δημοσιότητας με τις κατά συρροή δολοφονίες τους ή για την ακρίβεια τις κατά συρροή δηλητηριάσεις τους.

Η 56χρονη Μαρία Σαμπανιώτη, «μια διαβολική γυναίκα» όπως την χαρακτήρισε ο εισαγγελέας στην δίκη της, τον Ιανουάριο του 1992 δηλητηρίασε επτά άτομα, τα τρία από τα οποία πέθαναν, προσφέροντάς τους τηγανόψωμα στην ζύμη των οποίων είχε βάλει παραθείο.

Στο δικαστήριο οι συγγενείς των θυμάτων την υποδέχθηκαν, φωνάζοντάς την «φαρμακούλα», ενώ η ίδια δήλωσε αθώα. Το δικαστήριο την καταδίκασε σε τρις ισόβια. Τον Ιανουάριο του 2011, το αρμόδιο Δικαστικό Συμβούλιο Θήβας έκανε δεκτή αίτησή της για υφ’ όρων απόλυση, λόγω της καλής συμπεριφοράς της στη φυλακή. 
Η εμβληματικότερη υπόθεση στην Ελλάδα με την χρήση δηλητηρίου πάντως, είναι αυτή της 42χρονης Αικατερίνης Δημητρέα από την Μάνη, η οποία σε διάστημα τρεισήμισι μηνών το 1962 δηλητηρίασε συνολικά τέσσερα άτομα με παραθείο και αποπειράθηκε να δηλητηριάσει άλλα δύο. 


Θύματά της ήταν η 80χρονη μητέρα της Στεφούλα, η θεία της Ποτούλα Τσιλιγγονέα, ο αδελφός της Κωσταντίνος και ο 5χρονος ανιψιός της Ηλίας Πιτσούλας. Μετά την σύλληψή της τον Σεπτέμβριο του ’62, η Δημητρέα ομολόγησε τα εγκλήματά της ενώπιον των αξιωματικών της χωροφυλακής λέγοντας πως «έπρεπε να πεθάνουν γιατί με κακομεταχειρίζονταν, αν και δεν ήθελα να κάνω κακό σε κανέναν εκτός από τον αδελφό μου». Στις 8 Μαΐου 1963 το δικαστήριο την καταδίκασε τετράκις στην ποινή του θανάτου και σε 15ετή κάθειρξη για απόπειρα ανθρωποκτονίας από πρόθεση. Δύο χρόνια αργότερα, η Δημητρέα εκτελέστηκε στο Γουδί περνώντας στην ιστορία ως η «δηλητηριάστρια της Μάνης».

Read More